عزت نابود شده ی اجتماعی
یک جامعه برای خودشکوفایی و چشیدن طعم تعالی، نیازمند یک شخصیت یکپارچه و منسجم است. این شخصیت یکپارچه ی اجتماعی، به صورت آشکارا قابل سنجش نیست، بلکه باید آن را در ابراز های آن جستجو کرد. یکی از این ابراز ها یا نمود های اجتماعی، عزت ِ اجتماعی است. عزت اجتماعی را می توان همان عزت نفس فردی دانست که اینبار در بعد فراگیر و اجتماعی باید جستجو کرد و در نظر گرفت.
اتکا به نفس، اعتماد به نفس، دو ضلع ِ بیرونی ِ عزت نفس اند. اما شاید مهمترین ویژگی عزت نفس را بتوان حفظ ساختار شخصیت و اجتناب از تحقیر نفس دانست و در مقابل، فروتنی و تواضع شخصیتی و اجتناب از تحقیر نفس ِ دیگری. در قالب اجتماعی، باید رفتار حقیرانه را جستجو کرد. اینکه فراوانی رفتار های «خودتخریب گرانه ی» مردم یک جامعه تا چه حد رو به فزونی گذاشته است. مردم تا چه میزان به روی پای خویش ایستاده و سعی در پیشروی و بهبود اوضاع دارند. اینکه مردم تا در برابر ظلم و سرکوب ها چه واکنشی نشان می دهند.
از عوارض عزت تخریب شده ی اجتماعی، عقب رفت اجتماعی در ابعاد مختلف است. بد-فرهنگی، دوری-گزینی قانونی، بی اعتنایی و کاهش تعلق خاطر اجتماعی، و از همه مهمتر، تنزل در عصبیت اجتماعی.
به قلم مصطفی یونسی سینکی
روان تحلیلگر وجودی
