به خودتان، از دریچه هستی شناسی بنگرید.
چه چیزی هستید؟ چه برداشتی از خود دارید؟ خود را چگونه می پندارید؟ تا این سنی که در آن قرار دارید، چه چیز هایی را در مورد خودتان متوجه شده اید؟ همه را برای یک ۴۰ روز به کناری بگذارید و برای اولین بار در زندگی تان فارغ از آنچه در مورد خود می دانید، خودتان را نگریسته و کشف کنید. آنچه ما از خود می دانید، به دلیل ناآگاه بودن از یک سری مسائل، دانش تحریف شده است. این دانش تحریف شده که شناخت ما از خویشتن را شکل می دهد، عملاً نه تنها باعث پیشرفت ما در ابعاد مختلف زندگی نمی شود، که حتی باعث پس رفت ما می شود.
این دانش شما از خودتان، برآمده از نگاه والدین، اقوام، دوستان، معلمان، و هرکس که با شما مراوده و اندک ارتباطی داشته است، سرچشمه می گیرد. شما تا قبل از شکل گیری این جهان بینی تان نسبت به خودتان، از آگاهی لازمه برخوردار نبوده اید و هرآنچه دریافت کرده اید را وحی مُنزَل می دانستید؛ در نتیجه آن را درونی سازی کرده و زندگی خویش را بر آن استوار کرده اید.
برای بازسازی خویشتن خویش و زندگی، می بایست از نو به خود نگریست؛ خود را برای اولین بار کشف کرد. از دریچۀ هستی شناسی (Ontology) به خود بنگرید، فقط و فقط به هستی، به وجود خود توجه کنید بدون آنکه خود را ارزیابی یا قضاوت کنید.
به قلم مصطفی یونسی سینکی
روان تحلیلگر وجودی