برداشت چهارم از سکانس زندگی
در تحلیل انیمیشن کوتاه پارکینگ از کمپانی birdbox، می توان از چهار سطح مختلف استفاده کرد. درواقع آنچه در زندگی روی می دهد، می تواند دارای بی نهایت برداشت باشد. اینکه ما چه برداشتی داریم، وابسته به عوامل مختلفی نظیر تجربه، شرایط روحی روانی، و پیرامون ماست.
هرکدام ازین برداشت ها، از آن جهت که وابسته به غیر است، نمی تواند قابل اعتماد و اتکا باشد. چون در نهایت قضاوت شخصی ما بی چون و چرا در برداشت ما موثر است. شاید بتوان گفت مهمترین عامل موثر، جهان بینی ماست که برداشت ما را شکل می دهد. پس برای رسیدن به یک برداشت صحیح، باید از قانون پدیدارشناختی پیروی کرد، یعنی همانند یک عقاب برفراز مسئله پرواز کرد تا بتوان به طور کامل به آن نگریست.
برداشت سطح اول: بی خبری، ترسناک است.
خب علی السویه، آنچه در انیمیشن مشهود است، غافلگیری فرد است. این موضوع دقیقا موقعیت ما را در زندگی تعریف می کند. ما نسبت به هرچیزی که از نظر زمانی در بعد آینده تعریف می شود بی خبریم.
برداشت سطح دو: ناشناخته ، ترسناک تر است.
دقیقا بی خبری نسبت به آینده، از آن جهت که ناشناخته و ناشناس است نیز برای ما ترسناک است. ما از چیزی ک اطلاعاتی نسبت به آن نداریم، هراس داریم.
برداشت سطح سه: شجاعت به واسطۀ امنیت است.
مادامیکه امنیت ما حفظ شود، می توانیم شجاع باشیم. یعنی بدانیم خطری ما را تهدید نمی کند. درواقع شجاعت در ناامنی، دقیقا خطرپذیری معنا می شود.
برداشت سطح چهار: در جدال تضاد درون، سایه برنده است.
شاید مهمترین بخش همین باشد. ما در برابر هر موضوعی، در یک بعد دوقطبی متضاد قرار می گیریم. اگه بنا باشد که جنگی بین دو قطب شکل گیرد، سایه برنده می شود. سایه ، فضای بین دو قطب است، سایه همان بلاتکلیفی .
کلام آخر اینکه، برای رسیدن به آگاهی، باید بتوان سطوح مختلف یک موضوع، مشکل و مسئله را فراتر از دریافت های شخصی دید. آنگاه می توان در آگاهی کامل آن را حل و فصل کرد.
به قلم مصطفی یونسی سینکی
روان تحلیلگر وجودی
