نویسنده: مصطفی یونسی سینکی

برداشت چهارم از سکانس زندگی: در تحلیل این انیمیشن کوتاه، می توان از چهار سکانس یا سطح مختلف استفاده کرد. درواقع آنچه در زندگی روی می دهد، می تواند دارای بی نهایت برداشت باشد.

آنچه در ذهن و حیطۀ دانش عموم قرار دارد، همه چیز، تاکید می کنم هر چیز، ریشه در کودکی ما دارد. اما بهتر است این بخش از دانش عموم را اصلاح کنم. این ریشه، نه در کودکی، که در تربیت...

اگر وهم و خیال نباشد، انسان نمی تواند ورای ِ واقعیت زمان حال را ببیند. نمی تواند واقعیت فعلی را در هم شکسته، و الگو های جدید را تبئین کند.

اما به صورت جزئی از کل و رسیدن به فردیت، هر یک در فرایند تولدی دیگر پا بر زمین نهاده ایم.

نابرابری نظام‌مند جزئی از چاشنی های طعم دهنده ای است که یک حکومت برای ایجاد فاصله میان گروه های مختلف مردمی، از آن استفاده می کند که از نشانه های نیاز به تغییر است.

در مفهوم «بد ارتباطی وجودی با جامعه»، ارتباط وجودی فرد با وجود ِ جامعه مختل شده است، آسیب‌زا و مخرب است، یکی از دو طرف در فرایند ویرانی قرار گرفته است؛

در رابطه عاطفی ، فرد ِ منفعل، از نبود هویتی منسجم و یکپارچه رنج می برد. از آنجایی که او نمی داند که خواسته اش در رابطه دقیقا چیست،...

تک تک ما به هر کثافتی دست می زنیم و هر منجلابی را تجربه می کنیم تا خود را در برابر دیدگان اطرافیان، بالاخص اشخاصی که مورد نظر ما هستند، زیبا و دیدنی به نمایش بگذاریم. برای چه؟ بی اصالتی...

ما می مانیم و تضادی که سراسر وجودمان را در بر می گیرد، هم می دانیم عشق یک نیروی جاودان است، بی کرانگی ...

پس این جامعه با بستری که فراهم می کند، زمینۀ تکامل نوع را فراهم می آورد. اما همین جامعه در قالب معضل، می تواند باعث پس رفت و عقب رفت اعضایش گردد.