حاجی فیروز و پاپانوئل
حاجی فیروز و پاپانوئل. این تصویر، در ذهن کودکان، تصویر آینده است؛ استیصال و تزلزل، بوی عیدی که با عطر مشمئز کننده ی فقر و فلاکت، در ذهن می پیچد.
چه هستم؟ بدون تمام آنچه که دارم و ندارم
چه هستم؟ همین است که ما مدام در اضطراب های مخرب سیر می کنیم. به قول معروف، هیچ چیز در زندگی مان سر جای خودش نیست؛ حتی خودمان
کودکان ، چیستی خاموش (چیستی کودکی)
چیستی کودکی را در رابطه والدین نسبت به بذر های کاشته شده در روان کودک، و همچنین نوع مراقبت و تربیت ِ اعمال شده ، باید جستجو کرد.
مراد از دل؛ دل چه می گوید
اما آیا باید همیشه دل را نادیده گرفت و سرکوب کرد؟ خیر! مراد از دل یعنی اگر دل را نادیده بگیریم، اهمیت ندهیم، بخشی از خودمان را ، که موتور محرک ماست، خاموش خواهیم کرد
پذیرش تغییر؛ یکی از شروط عشق
پذیرش تغییر؛ من ، ثابتِ متغیر هستم؛ پس چطور شخص مقابل و همراه من، ثابت ِ مطلق باشد؟! چشمه می جوشد، قل قل می زند، اگر جاری نشود...
محک
اما شده از خود سوال بپرسیم که آیا در شرایط سخت و بحرانی نیز اینچنین به دور فرد بحران زده، حلقه خواهیم زد؟ محک ...
احتباس احساس
احتباس احساس؛ گریز از تنهایی، یا دقیق تر، گریزان از تنهایی، آدمی را از خویشتن ِ درون ِ خود نیز گریزان کرده است. نشان به آن نشان که حتی در خلوت خود نیز،
تفسیرهای ذهنی
هر آنچه ذهن طالب آن است ، اگر هزار هم باشد، نقطه ای ست که ذهن را به گریز وادار می کند. تفسیرهای ذهنی چونین القا می کند که
بهای تنهایی
چه اتفاقی رقم می خورد اگر نخواهیم آنچه را که در ما جبر است ، تنهایی ، تنهایی وجودی را نپذیریم ؟ و در جهت این دفاع هراسناک ، چه چیز را ذبح می کنیم؟ بهای تنهایی چیست؟
زخم های شفا دهنده
و از طرف دیگر، نیاز به بودن با دیگران ، برقراری ارتباط انسان با انسان، دو راهی آنچنان زخم زننده ای را بر پیکره ی آدمی تحمیل می کند که همین زخم های شفا دهنده
مرا در آغوش ات بگیر تا همیشه کنار تو باشم.